Кто написал картину поцелуй: Painting The Kiss by Gustav Klimt — History, Analysis & Facts

Пазл «Поцелуй» от Woodzle — Деревянный пазл, картина художника Густава Климта. детали разных форм

ИЗГОТОВЛЕНО ИЗ НАТУРАЛЬНОГО ДЕРЕВА

ФИГУРНЫЕ ДЕТАЛИ

ДЛЯ ДЕТЕЙ И ВЗРОСЛЫХ

УМСТВЕННАЯ РАЗГРУЗКА

УВЛЕЧЕНИЕ С ПОГРУЖЕНИЕМ НА МНОГИЕ ЧАСЫ

СДЕЛАНО В РОССИИ

Пазл Картина Густава Климта «Поцелуй» от Woodzle

В этой пазле романтично абсолютно всё! Название картины тоже говорит сам за себя – «Поцелуй». Написал картину Австрийский художник-новатор Густав Климт. Он был одним из самых ярких представителей венского модерна. Его работы так же легко узнаваемы и запоминаемы как картины Пикассо, стоит один раз их увидеть и этот стиль Вам запомнится.

В его монументально-декоративных и живописных произведениях почти всегда присутствует, символизм и эротизм. В пазле Поцелуй, Woodzle постарались передать это состояние романтизма, символизма и эротизма через рез деталей, тут все только об этом говорит.

Вглядитесь в работу художника — влюбленная пара, на краю цветочной поляны, окруженные золотой аурой, которая как бы символично отделяет весь остальной мир от них двоих.

Детали этого пазла интересно разглядывать в процессе сборки. Здесь множество предметов, декоративных и не только, цветочные узоры, что цепляются за друг друга создавая композиции, а в большом пазле вы сможете встретить целых две целующиеся пары.

Собирайте этот пазл вместе с любимым человеком, этот несложный процесс сумеет объединить вас за одним приятным делом и завести простой, но такой теплый душевный разговор.

Детали пазла Woodzle выполнены из березовой фанеры – это экологически чистый материал, не требующий специальной утилизации. К тому же деревянные детали прочнее стандартных картонных и такой пазл прослужит вам очень долго.
Приятный бонус ожидает искателей подарка, каждый пазл woodzle имеет красивую упаковку, выполненную в премиальном стиле.

Аккуратная и приятная на ощупь картонная упаковка, выполненная из чёрного крафт-картона. На нее одет цветной шубер, на котором вы увидите обильное золотое тиснение и фигурный объёмный элемент из дерева. Внутри коробки лежит декоративный бархатный мешочек с самим пазлом.

Приятной сборки!

Характеристики

Размер 28х28 см
Упаковка 24x18x5 см
Кол-во деталей 201 шт.
Время сборки 3-4 часа

Страна-производитель Россия
Производитель (Бренд) Woodzle
Название Поцелуй
Количество деталей 201
Размер картины 28х28 см
Тематика Известные картины
Художник Густав Климт. Холст, масло. 1907-1908гг
Тип товара Пазл
Уровень сложности Средний
Материал Дерево
Упаковка Картонная коробка
Особенности Фигурные детали
Пол (м/ж) Унисекс
Ориентация Горизонтальная
Форма пазла Круг
Целевая аудитория Взрослая
Минимальный возраст ребенка
От 14 лет
Толщина детали 4 мм

Информация о технических характеристиках, комплекте поставки, стране изготовления и внешнем виде товара носит справочный характер и основывается на последних доступных к моменту публикации сведениях

Сообщить о неточности в описании

Дмитрий Врубель, «политический живописец», создавший «Поцелуй» Брежнева с Хонеккером

Подпишитесь на нашу рассылку ”Контекст”: она поможет вам разобраться в событиях.

Автор фото, KAY NIETFELD Getty Images

Подпись к фото,

Дмитрий Врубель восстанавливает граффити «Братский поцелуй» на Берлинской стене

В Берлине в возрасте 62 лет скончался художник Дмитрий Врубель, автор граффити «Братский поцелуй» советского лидера Леонида Брежнева и главы ГДР Эриха Хонеккера на Берлинской стене и многих других известных работ.

По информации источников СМИ, причиной смерти художника были осложнения от коронавируса.

  • Директор Третьяковки о выставке в Лондоне: это другая Россия
  • Ай Вэйвэй: из художника в герои-диссиденты

Идея для создания фрески на Берлинской стене родилась у Врубеля в 1990 году.

Вот что Врубель рассказывал Би-би-си 19 лет спустя: «Они (немцы) этот поцелуй называют русским. Да, я стал переубеждать, сказал, что это не русский поцелуй, а коммунистический поцелуй…»

В апреле 1990 года Дмитрий приехал по приглашению властей ГДР в Берлин, и первое, что его поразило при виде Берлинской стены, «какая она маленькая».

«Я был советский (гражданин), у меня было гедеэровское приглашение, на Запад меня не пускали. Вот здесь уже несколько картин было нарисовано», — продолжал он.

«Здесь находилась некая девушка, которая раздавала художникам некое разрешение на рисование, полный бред. Я отдал ей эту работу, и первое, что она сказала, что это очень опасная работа, потому что если ее увидит Горбачёв, он не допустит объединения Германии и что она пошлет его на согласование в сенат Западного Берлина, который был другой страной».

Через четыре дня пришло разрешение рисовать «Поцелуй».

«Родина там, где легко работается»

Пропустить Подкаст и продолжить чтение.

Подкаст

Что это было?

Мы быстро, просто и понятно объясняем, что случилось, почему это важно и что будет дальше.

эпизоды

Конец истории Подкаст

Писатель Зиновий Зиник:

Я встретился с Врубелем в Берлине на двадцатилетнем юбилее падения Стены.

Он восстанавливал свою легендарную фреску, где Брежнев целуется взасос с Хонеккером. Я говорю — восстанавливал, потому что оригинал этого «поцелуя» был в своё время стёрт горсоветом Берлина вместе с граффити многих других художников, когда большая часть бывшей стены была вообще снесена.

Но берлинская общественность запротестовала, и горсовет пригласил тех же художников восстановить то, что горсоветом было стерто, что десять лет назад было спонтанным жестом и импровизацией. Врубель очень смешно рассказывал, что это решение горсовета спутало все понятия о том, кому принадлежит произведение искусства и кто искусство разрушает.

Для него это была парадоксальная смешная история — бюрократический казус, фарсовый аспект вандализма и замешательства идеологов, имеющих дело с искусством. Реальных фотографий брежневского поцелуя было много. Как и до этого — поцелуя Хрущева с Юрием Гагариным.

Но именно Врубель догадался поместить Брежнева с Хонеккером на берлинскую стену. Этот настенный поцелуй вошёл в словарный запас и людей искусства, и в литературу и просто в светскую болтовню.

Для просмотра этого контента вам надо включить JavaScript или использовать другой браузер

Подпись к аудио,

Как появился знаменитый «Поцелуй» Дмитрия Врубеля

Сам он ощущал в этом эпизоде рождение нового мифа. Уже позже, когда я увидел какие реальные фотографии он с годами подбирает для своего рабочего архива, стало ясно, что он был сочинителем мифов через заурядное.

Казалось, его подборки гротескного фотореализма тематически связаны лишь с Россией. Но он выстраивал эти образы в мифы, где трудно различить географические границы этого гиньоля. Это была Россия человека из Берлина, где он стал частью ежедневной жизни большого многоликого города.

Врубель был против рассуждений о судьбе и доле эмигрантов, экспатриантов, изгнанников, — особенно в эпоху виртуальных реальностей. Он был одним из тех, кто считал, что он и есть страна, он и есть государство, и родина там, где легко работается.

В общении с ним ты тут же чувствовал вольного человека. Он создавал удивительную иллюзию легкости своей роли «политического живописца» — казалось бы, для этого нужна лишь проницательность видения и независимость мышления. Такое даётся редким людям. Одного из таких редких людей теперь не стало.

От «Суда Пилата» до «Запретного искусства»

Дмитрий Врубель родился в Москве в 1960, в 1975 он создал свое первое художественное произведение, картину «Суд Пилата».

В 1978-1980 годах году Врубель учился в Московском государственном педагогическом институте на художественно-графическом факультете, но не доучился. Впрочем, несмотря на это в 1983 году его приняли в состав Союза Художников СССР.

В 1986 Врубель организовал в своей квартире импровизированную галерею, а в 1987 стал членом «Клуба авангардистов» (КЛАВА) в который также входили Дмитрий Пригов, Лев Рубинштейн, Никита Алексеев и другие художники.

Автор фото, JOHN MACDOUGALL Getty Images

Подпись к фото,

«Поцелуй» стал одним из самых популярных граффити на Берлинской стене

В 1990 году Врубель перебрался в Берлин. В том же году на уцелевшем фрагменте Берлинской стены им была написана знаменитая картина «Братский поцелуй», на которой генсек Леонид Брежнев целует лидера ГДР Эрика Хонеккера.

Граффити стало одним из самых известных уличных рисунков в мире. В 2009 году «Братский поцелуй» был стёрт в рамках реставрации стены к 20-летнему юбилею ее сноса, но Врубель согласился отреставрировать картину.

В 2010 году Врубель выступал защитником на судебном процессе над бывшим директором музея имени Сахарова Юрием Самодуровым и экс-заведующим отделом новейших течений Третьяковской галереи Андреем Ерофеевым, которых обвиняли в разжигании религиозной вражды за то, что они организовали и провели выставку «Запретное искусство-2006». Судебный процесс был инициирован православным движением «Народный собор».

«Мы снова оказываемся в стране, где государство поддерживает одну позицию и эстетику, а другую называет уголовной, и это страшно», — комментировал тогда Врубель этот судебный процесс.

Художник активно занимался благотворительностью. В 2004 году он пожертвовал крупную сумму для создания в Беслане детской художественной школы, а в 2007 году спонсировал строительство детского дома в Суздале.

Густав Климт — Википедия

Густав Климт (14 теммуз 1862 – 6 суббат 1918), Avusturyalı ressamdır. Genç yaşlarda sembolizm ve модерн akımlarından ciddi derecede etkilenmiştir. Viyana Sezession grubunun önemli üyelerindendir. Tablolarının yanı sıra duvar resimleri, eskizleri ve diğer eserleriyle de tanınır. Klimt’in birincil resim konusu kadın bedenidir, -resimlerinde âşık olduğu bir kadını sık sık model olarak kullanmıştır- ve eserlerinde ince dekoratif süslemelerle beraber zarif bir erotizm göze çarpar. Bazı tablolarında gerçekten de saf altın kullanmıştır.

Viyana Üniversitesindeki tabloları II. Дюня Савашында Назилер тарафиндан тахрип эдилмиштир.

Sanatsal kariyerinin başlarında, geleneksel tarzdaki mimari süslemelerde başarılı bir ressamdı. 1900’lerde, daha kişisel Tarz geliştirmeye başladığında, Viyana Üniversitesi Büyük Salonunun tavanı için tamamladığı resimlerin pornografik olarak eleştirilmesiyle çalışmaları tartışmalara konunu. Daha sonra artık kamu siparişleri Kabul etmedi ancak çoğu altın varak içeren «altın evresi» resimleriyle yeni bir başarı kazandı. Климтин чалышмасы, генч яшити Эгон Шиле üzerinde önemli bir etkiye sahipti.

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

1887’de Gustav Klimt

«Açık Mavi Önlüklü Klimt», Egon Schiele, 1913

Gustav Klimt, Avusturya İmparatorluğu’nda Viyana yakınlarında Baumgarten’de, üç erkek ve dört kız olmak üzere yedi çocuğun ikincisi olarak dünyaya гельди. Аннеси Анна Климтин (

kızlık soyadı Finster), müzik sanatçısı olmak için gerçekleşmemiş bir tutkusu vardı. Eskiden Bohemya’dan olan babası Ernst Klimt, altın oymacısıydı. Oğullarının üçü де erken yaşlarda sanatsal Yetenek sergiledi. Klimt’in küçük erkek kardeşleri Ernst Klimt ve Georg Klimt idi.

Klimt, 1876’dan 1883’e kadar mimari resim öğrendiği şimdiki adı Viyana Uygulamalı Sanatlar Üniversitesi olan (ingilizce: University of Applied Arts Vienna) Viyana Kunstgewerbeschule uygulamalı sanatlar ve zanaat okuluna devam ederken yoksulluk içinde yaşadı. [1] Viyana’nın zamanın önde gelen tarih ressamına Hans Makart saygı duyuyordu. Климт, muhafazakar bir eğitimin ilkelerini kolayca kabul etti; erken dönem çalışmaları akademik olarak sınıflandırılabilir. 1877’de babası gibi oymacı olacak olan kardeşi Ernst de okula kaydoldu. Ики kardeş ве arkadaşları Франц Матч birlikte çalışmaya başladılar ве 1880’de «Sanatçılar Şirketi» adını verdikleri bir ekip olarak çok sayıda sipariş aldılar. Ayrıca öğretmenlerine Viyana’daki Kunsthistorisches Museum duvar resimleri yapımında yardım ettiler.

Климт, meslek kariyerine başarılı bir «Alegoriler ve Amblemler» dizisi de dahil olmak üzere, Ringstraße üzerindeki büyük kamu binalarında iç duvar resimleri ve tavanlar boyamaya başladı.

1888’de Klimt, Viyana’daki Burgtheater’da yapılan duvar resimlerine katkılarından dolayı İmparator Franz Joseph’den Altın Liyakat Nişanı aldı. Ayrıca Münih Üniversitesi ve Viyana Üniversitesi fahri üyesi oldu. 1892’де Климт’ин бабаси ве эркек кардеши Эрнст Олду ве бабасынин ве эркек кардешинин айлелеринин мали сорумлулугуну юстленмек зорунда калди. Trajediler sanatsal vizyonunu да etkiledi ве yakında yeni bir kişisel stile doğru hareket edecekti.

19. юзйылин сонундаки юслубунун озеллиги, Nuda Veritas ‘ ın ( çıplak Gersek ) Bazı Eserlerinde Sembolik Bir Figur Olarak yer Almasıdır Ki Buna Antik Yunanistan Ve mısır (1891), «Паллас Афин» (1898) Veda veritas ». [2] [3]

Tarihsiciler, Klimt’in «Nuda Veritas» Иль Хем Хабсбурглар «Хем де оханян Тюм Сияси Вей Сосиал Сорнларина Гёрмездена Гельенаяна». [4]

1890’ların başında Klimt, hayatının sonuna kadar arkadaşı olacak Avusturyalı moda tasarımcısı Emilie Louise Flöge (baldızının kardeşi) ile tanıt. Килмт’ин 1902’de o bayanın tam boy portresini yaptıktan beş yil sonra yaptığı Öpücük (1907–08) tablosunun kendilerini aşıklar tablosu olarak yaptığı dürsünül. Климт, yapıtlarında Emilie Louise Flögenin ürettiği ve modellediği birçok kostümü tasarladı. Bu dönemde Климт ан аз на Dört çocuk babası oldu.

[5]

Viyana Ayrılık yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Beethoven Frieze bölümünün bir kısmı, Secession Binası, Viyana (1902)

Klimt, 1897’de Wiener Sezession (Сецессион (Вияна)) ve grubun süreli yayın organı olan ‘Ver Sacrum («Kutsal Bahar») dergisinin kurucu üyesi ve başkanı oldu. 1908’e kadar Secession’da kaldı. Grubun amaçları sıra dışı genç sanatçılara sergiler açmak, en iyi yabancı sanatçıların eserlerini Viyana’ya getirmek ve üyelerin çalışmalarını sergilemek için kendi dergisini çıkarmaktı. Grup hiç manifesto ilan etmedi ve belirli bir stili teşvik etmek için yola çıkmadı — Naturalistler, Gerçekçiler ve Sembolistler hepsi bir arada var oldu. Hükümet onların çabalarını destekledi ве бир серги салону inşa etmeleri için onlara kamu arazisini kiraladı. Grubun sembolü Афина Паллада иди; Юнан адалет, бильгелик ве санат танрычасыйды ве Климтин 1898’de onun radikal versiyonunu resmettiği kişiydi.

[6]

Джудит II (1909)

1894’те Климт, Вияна Юниверситесинин Бююк Салонунун таванини сюслемек ичин üч ресим япмакла горевлендирилди. Yüzyılın başına kadar tamamlanamayan bu üç resmi, «Felsefe», «Tıp» ve «Hukuk», radikal konuları ve malzemeleri nedeniyle eleştirildi ve «pornografik» denildi. Климт, geleneksel alegori ве sembolizmi, daha açık бир şekilde cinsel olan ve bu nedenle bazıları için daha rahatsız edici olan yeni bir dile dönüştürmüştü. Siyasi, estetik ve dini olmak üzere her kesimden halkın tepkisi geldi. Sonuçta resimler Büyük Salon’un tavanında sergilenmedi.

Bu, sanatçının kabul ettiği son kamu siparişiydi. Уч табло да Майис 1945’te geri çekilen Alman kuvvetleri Immendorf Kalesi’ni yaktığında yok oldu. [7] [8]

Kendi Nuda Veritas ’ı (1899), statükoyu daha fazla «sallamak» için kendi iddiasını tanımladı. [9] Tamamen çıplak ve kızıl saçlı bir kadın gerçeğin aynasını tutarken kadının üzerinde Friedrich Schiller’in stilize harflerle bir alıntısı vardır: «Yaptıkların ve sanatınla herkesi memnun edemiyorsan lütfen sadece birkaçını memnun et. Çoğunluğu memnun etmek kötüdür.»

1902’de Klimt, On Dördüncü Viyana Ayrılıkçı sergisi için besteciyi kutlamayı amaçlayan ve Max Klinger’in anıtsal polikrom heykelinin yer aldığı Beethoven Frizi ni bitirdi. Sadece sergi için tasarlanan friz, hafif malzemelerle doğrudan duvarlara boyanmıştır. Sergiden sonra tablo korundu ama 1986’da restore edilene kadar tekrar sergilenmedi. Бетховен portresindeki yüz, besteciye ve Viyana Saray Operası direktörü Gustav Mahler’e benziyordu.

[10]

Bu dönemde Klimt kendisini kamu siparişleriyle sınırlamadı. 1890’ların sonundan itibaren Flöge ailesiyle birlikte Attersee gölü kıyılarında yıllık yaz tatillerine gitti ve oradaki birçok manzara resmini yaptı. Bu manzaralar figür resmi yapmanın dışında Klimt’i ciddi şekilde ilgilendiren Tek türü oluştur. Yoğunluğunun farkında olarak, yerel halk ona Waldschrat («орман иблиси») adını taktı. [11]

Klimt’in Attersee resimleri, ayrı bir takdiri hak edecek kadar Yeterli miktarda ve kalitededir. Resmi olarak, manzaralar, figürlü parçalarla aynı tasarım inceliği ve vurgulu desenleme ile karakterize edilir. Attersee eserlerindeki derin uzay, tek bir düzleme o kadar verimli bir şekilde düzleştirilir ki, Klimt’in bunları bir teleskop kullanarak çizdiğine inanılır. [12]

Altın aşama ve kritik başarı[değiştir | Kaynağı değiştir]

öpücük 1907–08, Tuval üzerine Yağlı Boya, österreichische Galerie Belvedere, Viyana

Klimt’in ‘altın aşaması’ olumlu kritik tepile vile velylisale velylisale vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile vile waragı Bu dönemin resimlerinin çoğu altın varaklıydı. Климт daha önce Паллада Афина (1898) и Джудит ве Олофернес’ин Баши (1901) adlı yapıtlarında altın kullanmıştı ancak bu dönemle en popüler ilişkilendirilen eserler Adele Bloch-Bauer Portresi I (1907) ve Öpücük’t ür (1907–08).

Климт çok аз seyahat этти ancak ее ikisi де гюзель mozaikleriyle ünlü Venedik ве Ravenna’ya yaptığı gezileri büyük olasılıkla onun altın tekniğine ve Bizans tasvirlerine ilham verdi. 1904’te Art Nouveau çağının en büyük anıtlarından biri olan, zengin Belçikalı bir sanayicinin gösterişli evi Palais Stoclet’te diğer sanatçılarla birlikte çalıştı. Klimt’in yemek odasına кромка Yemin кромка de Beklenti olarak yaptığı katkılar kendisinin de açıkça «muhtemelen benim süsleme gelişimimin son aşamasıdır». dediği gibi onun en iyi dekoratif çalışmalarından bazılarıydı.

1905’te Klimt yaşam döngüsünü betimleyen Kadının Üç Çağı tablosunu yaptı. Людвиг Витгенштейн кыз kardeşi Маргарет Витгенштейн evliliği vesilesiyle, onun portresini yaptı. [13] Daha sonra 1907 ve 1909 yılları arasında Klimt, kürk giymiş sosyete kadınlarının beş tuval tablosunu yaptı.

Evinde çalışırken ve rahatken Klimt, normalde sandaletler ve iç çamaşırı olmayan uzun bir elbise giyerdi. Sade hayatı biraz kapalıydı, sanatına, ailesine ve kendisinin ve birçok meslektaşının sonunda istifa ettiği Ayrılıkçı Hareket dyşında çok az şeye adanmıştı. Kafe toplumundan kaçındı ve nadiren diğer sanatçılarla sosyalleşti. Klimt’in ünü genellikle müşterilerini kapısına getirdi ve son derece seçici olmayı göze alabilirdi. Resim yapma yöntemi zaman zaman çok kasıtlı ve özenliydi ve denekleriyle uzun süre oturmayı gerektiriyordu. Cinsel olarak çok aktif olmasına rağmen ilişkilerini gizli tuttu ve kişisel skandallardan kaçındı.

Klimt vizyonu veya yöntemleri hakkında çok az şey yazdı. Çoğunlukla Flöge’ye kartpostal yazıp attı ve günlük tutmadı. «Var olmayan bir otoportre üzerine yorum» adlı nadir bir yazısında, «Hiç otoportre yapmadım. Bir resmin konusu olarak kendimle, diğer insanlarla ilgilendiğimden daha az ilgileniyorum, her şeyden önce kadınlar. ..» . Беним Озель Бир Яным Йок. Ben günden güne sabahtan akşama resim yapan bir ressamım … Hakkımda bir şeyler öğrenmek isteyen … resimlerime dikkatlice baksın».

1901’de Hermann Bahr, «Klimt Hakkında Bir Konuşma» da şöyle yazmıştı: «Насил ки Бир Ашик, Эркех Хаятин Иосин -Энлама Гелдиир. « [14]

ölümü ve Viyana’dan Takdirler [değiştir | kaynağı değiştir]

Adele Bloch-Bauer I (1907), 2006’da Rekor 135 Milyon $ ‘A Satıldy newerie, Nehue

, NeWerie, Newylie, Neweri, Neweri, Neweri, 2006’da Rekor 135 $’

1911’de «Ölüm ve Yaşam» adlı tablosu Roma’daki (1911) dünya sergileri ‘nde birincilik ödülü aldı. 1915’te annesi Анна Олду. Климт üç yıl sonra 6 Şubat 1918’de Viyana’da o yılın dünya çapında Grip salgını nedeniyle inme ve zatürre geçirerek öldü. [15] [16] [17] Viyana’daki Hietzing’deki Hietzinger Mezarlığı’na gömüldü. Sayısız tablosu tamamlanmamış olarak kaldı. Avusturya’nın Viyana şehrinde 2012’de Klimt’in 150. doğum yıldönümü anısına birçok özel sergi düzenlendi. [18]

Айчичекли Чифтлик Бахчеси , 1907, Österreichische Galerie Belvedere [19]

Густав Климт:

Das Werk [değiştir | kaynağı değiştir]

Klimt, resimlerinde sıklıkla dekoratif desenler kullanmıştır. Die Umarmung («Kucaklama») — Brüksel’deki Stoclet Sarayı’ndan bir detay.

Klimt’in yaşamı boyunca ürettiği tek folyo seti olan Das Werk Gustav Klimts , ilk olarak H. O. Miethke (Klimt’in Viyana’daki özel galerisi Gallerie Miethke’nin) tarafından, sanatçının şahsen denetiminde 300 adet olarak 1908’den 1914’e kadar yayınlandı. İlk otuz beş baskinin (I-XXXV) her biri Klimt’in orijinal bir çizimini ve sonraki otuz beş baskinin (XXXVI-LXX) her birinin başlık sayfasında bir faks imzası içeriyordu. [20] Климтин и онемли таблолары (1893–1913) tasvir eden elli görüntü kollotip litografi kullanılarak yeniden uretildi ve kenarları, украшенные оланами агыр, кремренкли докума kağinediıt üzer. Görüntülerden otuz biri (на tanesi çok renkli) Chine-colle üzerine basılmıştır. Калан на dokuzu yüksek kaliteli yarım ton baskılardır. Her parça, dokuma kağıda altın metalik mürekkeple işlenmiş olan Klimt tarafından tasarlanan benzersiz bir mühürle işaretlendi. Baskılar, abonelere onlu gruplar halinde, Klimt’in adı kabartmalı ciltlenmemiş siyah kağıt klasörlerde dağıtıldı. Коллотип литографин хассас догаси ве чок ренкли баскиларин гереклилиги (коллотиплерле чогалтилмасы зор бир иштир) ве Климтин мюкеммеллик арзусу неденийле, 19 лет08’in ortalarında yayınlanan seri 1914’e kadar tamamlanamadı. [21]

Elli baskinin her biri beş konu arasında sınıflandırıldı:

  1. Алегорик («Алтын Шёвалье», 1903 ве «Бакире», 1912 yıllarının çok renkli baskılarını icherir)
  2. Erotik-Sembolist ( Su Yılanları I VE Su Yılanları II Ее Ikisi de Yaklaşık 1907–08 Yıllarında ve öpücük Yaklaşıkik 1908’de y öpücük Yaklaşıkik 1908’de yapükük 6 Яп.
  3. Манзаралар ( Айчичекли Чифтлик Бахчеси , 1907)
  4. Efsanevi veya İncil’le ilgili ( Афина Паллада , 1898; Юдифь ве Олофернес’ин баши , 1901; ве Даная , якл. 19084)
  5. Portreler ( Emilie Flöge , 1902)

Monokrom kollotipler ve yarı tonlu çalışmalar sepyadan mavi ve yeşile kadar çeşitli renkli mürekkeplerle. Мастер Франц Иосиф, 1908 год, «Das Werk Gustav Klimts», фолиант, атласная сеть, алан и кишиди.

Йирми Беш Чизим [дегиштир | kaynağı değiştir]

«Fünfundzwanzig Handzeichnungen» («Йирми Беш Чизим») Klimt’in ölümünden bir yıl sonra yayınlandı. Koleksiyondaki çizimlerin çoğu doğada erotikti ve en az onun eserleri kadar kutuplaştırıcıydı. 1919’da Viyana’da Gilhofer & Ranschburg tarafından yayınlanan 500 baskı, orijinal eserlerden neredeyse ayırt edilemeyen yirmi beş monokrom ve iki renkli kolotip reprodüksiyonu icherir. Set, Klimt’in ölümünden bir yıl sonra piyasaya sürülürken, bazı sanat tarihçileri baskının titiz doğası nedeniyle üretim planlamasına dahil olduğundan şüphelenir (Klimt, her birinin kendi spesifikasyonlarına uygun olduğundan emin olmak için “Fünfundzwanzig Handzeichnungen”de benzer şekilde taşınan bir kalite seviyesi için «Das Werk Gustav Klimts»‘in plakalarının imalatını denetlemisti). Ilk on baskinin her biri ayrıca orijinal bir Klimt çizimi içeriyordu. [22]

Bu ciltte Yer Alan eserlerin çoğu, bazıları Tek başına mastürbasyon yapan veya sapphic kucaklamalarında birleşen çıplak kadınların erotik sahnelerini tasvir tasvir. [23] [24]

Orijinal çizimlerin bir kısmı 1910’da Gallerie Miethke’de ve 1913’te Viyana’daki Uluslararası Baskı ve Çizimler Sergisinde halka sergilendiğinde eleştirmenler ve Klimt’in çağdaş bakış açısına düşman olan izleyiciler tarafından tepkiyle каршиланды. Ancak Klimt’in erotik çizimleri için bir izleyici kitlesi vardı ve çizimlerinden on beşi, Helenistik hicivci Lucian’ın «Nezaketlilerin Diyalogları»nı çevirmesi için Viyanalı şair Franz Blei tarafından seçildi. 450 копеек иле сынырлы олан китап, Климте бу даха канлы кадын тасвирлерини гёстерме фырсати верди ве кючук бир груп (чогунлукла эркек) варлыклы патронлардан олушан бир излейичи китлеси сайесинде сансюрден.

Густав Климт Сонраси [değistir | Kaynağı değiştir]

1931’d Editör Max Eisler Tarafından Düzenlenen Veavurya Devlet Basımevi Tarafından Basılan Gustav Klimt Antablemath , Das Werk Gustav -Klimslim6 6 ‘nehrily -nehrily -nehrily -nehrily -nehrily -inhrama öudrama inhraMraM. Folyo otuz renkli kollotipi (on dördü çok renkli) içerir ve «Das Werk Gustav Klimts»te bulunan benzer bir biçimi izler ve benzersiz Klimt tasarımlı tabelaları, altın kabartmalı plaka numaralarıyla değiştirir. Yüz elli set İngilizce olarak uretildi ve yirmi tanesi (№ I-XX) yaldızlı deriyle ciltlenmiş bir «gala baskısı» olarak sunuldu. Set, daha önce yayınlanmış çalışmalardan (Hygeia, «Tıp», 1901; üçüncü Üniversite Duvar Resmi «Hukuk»tan bir bölüm, 1903) ve tamamlanmamış tabloları («Adam ve Havva , Gelin İlerlemesi ) içerir.

  • Соня Книпс’ин Портрези , 1898 г.

  • Джудит ве Олофернес Баши , 1901

  • Бетховен Frizi’ nden ayrıntı, 1902 г.

  • Адель Блох-Бауэр I , 1907 г.

  • Даная , 1907

  • Опюкюк , 1907-08

  • Яшам ве Олюм , 1908-1911

  • Мада Гертруда Примавеси , 1912 г.

  • Мюллер Сентада , 1916 г.

  • Аркадашлар , 1916-17

  • Медицина , 1901

  • Веб-музей Климта сказал 28 мая 2007 года на сайте Wayback Machine. 9 Готфрид Флидл, Густав Климт, 1862-1918: Мир в женской форме , Taschen, 1997, с. 192, 3822882577
  • Густав Климт «Поцелуй»

    Наличие: В наличии

    Начиная с 149 долларов США


    Краткий обзор

    Масло на высококачественном хлопковом холсте. Репродукция Густава Климта «Поцелуй» написана тонкой кистью и тонкими слоями масла.

    * Пожалуйста, выберите размер вашей картины
    • 12X16″ / 30X40cm
    • 16X20″ / 40X50cm +$20
    • 20X24″ / 50X60cm +$40
    • 24X30″ / 60X75cm +$60
    • 30X40″ / 75X100cm +$80
    • 36X48″ / 90X120cm +$140
    • 48X60″ / 120X150см +240$
    Подпись исполнителя
    • Я хочу, чтобы художник подписал мою картину
    * Уровень обслуживания
    • Свернутый в трубку — Обычный сервис
    • Свернутый в трубку — Премиум-сервис +$23

    * Обязательные поля

    Дополнительная информация

    Описание

     

    Густав Климт был скандальным художником. Он рисовал все, что ему нравилось, как ему нравилось и не заботился о «благородных стандартах» высокого искусства. Часто новаторские, сексуально откровенные и шокирующие публику, его работы бросают вызов нашему зрительному восприятию и заставляют задуматься, понимаем ли мы хотя бы отдаленно смысл сообщения, зашифрованного во всех этих хитрых образах и неожиданных цветах. Одна из самых обсуждаемых и восхваляемых картин Климта — «Поцелуй».

    Модели близости

    На полотне изображена влюбленная пара, заключенная в крепких и пылких объятиях. Они так близко, что их тела сливаются в один массивный узорчатый силуэт. Оба одеты в причудливо украшенные одежды: мужчина одет в золотой плащ с неправильными черно-белыми прямоугольниками, а женщина изображена в облегающем платье с цветочными мотивами. У нее также есть цветы в волосах, а бахрома ее золотой одежды струится по ее босым ногам в траву, как распускающиеся ветви деревьев. Эти двое, кажется, стоят на клочке цветущего луга, который резко переходит в плоский мерцающий фон. Странное сочетание минималистичных образов и бескомпромиссной роскоши, эта уникальная работа приобретает все большую глубину с каждой новой культурной отсылкой, которую вы находите.

    Композиционные особенности